Η Γεωγραφία του Οίνου

Μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους των κρασιών είναι ο τόπος στον οποίο καλλιεργήθηκαν τα αμπέλια από τα οποία παράγεται το συγκεκριμένο κρασί. Η γεωγραφία προσδίδει στα κρασιά ειδικά χαρακτηριστικά.

Με την έννοια "Γεωγραφία" εννοούμε ένα σύνολο ιδιοτήτων μιας περιοχής: 

- Τη διαμόρφωση (τοπογραφία) της περιοχής και τη χημική σύστασητου εδάφους.
- Το κλίμα που επικρατεί στην περιοχή και την εξέλιξή του στο πέρασμα του χρόνου.

Προστίθενται ανθρωποκεντρικές μεταβλητές, όπως:
- Οι ποικιλίες αμπέλου που καλλιεργούνται.
- Οι τεχνικές και οι μέθοδοι καλλιέργειας.
- Η αμπελουργική και οινοποιητική παράδοση της περιοχής.
- Κατ' επέκταση και οι καλλιεργητές αμπέλου και παραγωγοί των οίνων, που συνεχίζουν, τροποποιούν και βελτιώνουν τα παραπάνω.

Όλα αυτά μαζί διαμορφώνουν την έννοια του Terroir (τερουάρ). Είναι αυτό που χαρακτηρίζει οίνους μιας περιοχής, και που ξεκίνησε ουσιαστικά με την ονοματολογία διαφόρων οίνων από τους αρχαίους Έλληνες με τα ονόματα των τόπων όπου παράγονταν (Θάσιος, Αριούσιος, Μαρώνειος, Πράμνιος κλπ.).

Γύρω από την έννοια του τερουάρ έχει συγκροτηθεί όλη η οινική νομοθεσία και κατ' επέκταση και η ελληνική. Ακριβώς την έννοια αυτή έρχονται να εκφράσουν οι Αμπελοοινικές περιοχές της Ελλάδας.

Η Γεωγραφία του Οίνου δεν περιορίζεται όμως στο terroir. Μεγάλη σημασία έχουν οι ευρύτερες περιοχές όπου παράγεται ο οίνος, και ιδιαίτερα οι κύριες οινοπαραγωγικές χώρες, που και αυτές δίνουν χαρακτηριστικά στα κρασιά που παράγουν. Κάθε μία, με τις δικές της αμπελοοινικές περιοχές, την νομοθεσία, τις συνήθειες, την ιστορία, συνθέτει την προσωπικότητα και την φήμη των κρασιών της σε όλο τον κόσμο.